ZDĄŻAJĄC DO METY

Całe życie nasze w trasie,

Choć siedzimy na tarasie

Nie trzeba nigdzie bywać

By życie podróżą nazywać.

Czy się ruszamy czy siedzimy

Czy śpiewamy czy tańczymy

Czy ćwiczymy czy się uczymy

Czy mówimy czy się modlimy.

Droga nasza od urodzenia

Prowadzi do zbawienia

Dla duszy jest odpocznieniem

Dla umysłu natchnieniem.

Trzeba w drodze pogłówkować

Siebie nie zgubić nie zwariować

Nie zawsze mamy kompas z sobą

Najlepiej iść z drugą osobą.

Razem droga nie jest trudna

Razem droga nie jest nudna

W tę samą stronę patrzymy

W trudnościach się zbliżymy.

Gdy do mety dochodzimy

Z bliskimi się rozdzielimy

Każdy tutaj pojedynczo gości

Podpisując listę obecności.

Na mecie życia jesteśmy sami,

Bez bagaży, z pustymi rękami

Materialne dobra zostawiamy

Tylko duchowe zabieramy.

Dobra duchowe lekkie jak piórka

Może się stworzyć cała chmurka

Radość, szczęście, zadowolenie

Miłość, pomyślność, spełnienie.

.

POZDRAWIAM SERDECZNIE

Admin /ec /15.09.2020

#Mójwierszyk #czytambolubie #dzien #mojepasje #blog #podsumowanie_dnia #ZdazajacDoMety #meta #trasa #droga #podroz